ظلمت نفسی

وقتی بهش رو دادی هر روز تحویلش گرفتی، مهمانش کردی... کم کم میشود صاحب خانه! اقایی میکند بر دل و عقلت! هوای نفسم را میگویم.

سرکشی شده است بی رقیب.

دل خراب میکند عقل میکاهد دست به خطا میبرد چشم به گناه وا میدارد.

حریفش نیستم. خودم قدرش کرده ام.

دوای دردم توبه است. ان هم وسط روضه!

پ ن: گناه کارم درست! حضرت ارباب، نمکتان را خورده ام و نمکدان شکسته ام درست! سفره کرامت شما وسیع تر از این حرفاست....

زمین گیر گناه

امان از گناهی که عادت شده باشد.

گناه که عادت بشود ترکش موجب مرض است...

استمرار و پافشاری به این عادت هم نابودت میکند.

دلیل همه دردهایم را میدانم.

درمانش توبه است.

اراده میخواهد که ندارم...

دلم معچزه میخواهد فقط از دست تو بر میاد خدا جون.

بالحسین الهی العفو.