نگاهم؛نگاهت

گاهی به نگاهی دلم می رود از یادت و گاهی به نگاهت سرم را به زیر می اندازم از شرم قباحتم.
نگاهت را تلنگری می گیرم به خود. ای کاش هیچ گاه چشم از من بر نداری وگرنه رسوا خواهم شد.